دانلود قالب کربلا
| |
|
کد قالب کربلا را از کادر زير کپي کرده و در قسمت ويرايش قالب وبلاگ خود کپي نماييد
«كربلا»، مدفن سیدالشهدا است؛ سرزمینى كه عظیم‌ترین حماسه خدایى بشر، درعاشوراى سال 61 در آن اتفاق افتاد و موجش سراسر تاریخ و پهنه جهان را فرا گرفت.
خاك آن، بوى خون مىدهد و تربت كربلا مقدس و الهامبخش است و در فضیلت آن، روایات بسیارى نقل شده است. امام على(ع) پس از جنگ صفین، هنگام عبور از كربلا همراه برخى همراهان، چشمانش پر از اشک شد و فرمود: این‌جاست محل فرود آمدنشان... و این‌جاست شهادتگاه عاشقان بىنظیر كه در گذشته و آینده، نمونه ندارند: «...مصارع عشاق شهداء لا تسبقهم منكان قبلهم و لا یلحقهم من بعدهم...» و به همین خاطر، «كربلا» سمبل ایثار و جانبازى و شهادتطلبى و شوق و شور حماسى شناخته شده است و در طول تاریخ نیز، كانون عشق‌هاى برتر بوده و همچون مغناطیسى، دل‌هاى مشتاق و شیداى معرفت را به سوى خودكشیده است. در حماسه دفاع مقدس ایران نیز، بسیارى از رزمندگان اسلام، به شوق كربلا و زیارت حرم حسینى، جبههها را در مىنوردیدند و با بعثیان كافر مىجنگیدند و رو به كعبه عشق، كربلاى سیدالشهدا(ع)، شهید مىشدند، چون كربلا سمبل هر جایى است كه صحنه دیگرى از حق و باطل باشد.
در حسرت كوى كربلا مىرفتند / مشتاق به سوى كربلا مىرفتند / گلگون تن و خونین كفن و بىپر و بال / این‌گونه به سوى كربلا مىرفتند.
در روایات آمده است كه سیدالشهدا(ع) نواحى اطراف قبر خویش را از اهل نینوا و غاضریه به مبلغ شصت هزار درهم خریدارى كرد و به خود آنان صدقه داد و با آنان شرط كرد كه مردم را به جایگاه قبرش راهنمایى كنند و هر كه را به زیارت آن حضرت آید، سه روز مهمان نمایند و پذیرایى كنند. بارى، كربلا نام یكى از شهرهاى كشور عراق است كه در كنار رودخانه فرات قرارداشته است. این شهر، تا سال 61 هجرى، بیابان بوده است. از آن زمان به بعد، بر اثرشهادت حسین بن على(ع) در آن محل، به تدریج مورد توجه شیعیان آل على قرار گرفت و پس از بناى مرقدهاى شهدا، متدرجا مركز جمعیت گردید. در این كه «كربلا» یعنى چه و ریشه لغوى آن چیست و از چه گرفته شده، بحث‌هاى مفصلى انجام گرفته است. طبق برخى نقل‌ها، این نام از تركیب «كرب» و «ال» ساخته شده است، یعنى حرم ا...، یا مقدس ا...، «كرب»در لغت سامى به معناى «قرب» در عربىاست (كرب: قرب). اگر«ال» هم به معناى «ا...» باشد، كربلا به معناى محلى است كه نزد خدا، مقدس و مقرب است، یا «حرم خدا» است. برخى هم آن را تركیب یافته از «كوربابل» دانستهاند، یعنى مجموعهاى از آبادی‌ها و روستاهاى بابل. موقعیتى كه كربلا در آن قرار دارد، در بین النهرین است. این منطقه در گذشتههاى دور، مهد حوادث و احیانا تمدن‌ها بوده و بخش‌هاى گوناگونى از این ناحیه، نام‌هاى مختلف داشته است. كربلا، كور بابل، نینوا، غاضریه، كربله، نواویس، حیر، طف، شفیه، عقر، نهر علقمى، عمورا، ماریه و... كه بعضى از این‌ها نام روستاها و آبادی‌هایى در این منطقه وسیع بوده است. حرم مطهر امام حسین(ع) كه در این شهر قرار دارد،تاریخچهاى مفصل دارد و دردورههاى مختلف تاریخى، بناى آن تغییرات و تعمیراتى یافته است.كربلا، شهرى است كه خاندان‌هاى ریشهدار در آن ساكن بودهاند. حوزه علمیه داشته و خانوادههایى شریف، ادیب و علماى برجسته از آن برخاسته و در آن زیستهاند. قبر حضرت عباس(ع) نیز درهمین شهر است.در قرون اخیر نیز شاهد تعدادى حوادث و انقلاب‌ها و فتنهها بوده است. ولى به هر حال، در كربلا بیش از نشان‌هاى جغرافیایى و تاریخى، باید مفاهیم والاى انسانىو شورگستری‌ها و الهامبخشیهاى قداست آفرین را سراغ گرفت.
خاك آن، بوى خون مىدهد و تربت كربلا مقدس و الهامبخش است و در فضیلت آن، روایات بسیارى نقل شده است. امام على(ع) پس از جنگ صفین، هنگام عبور از كربلا همراه برخى همراهان، چشمانش پر از اشک شد و فرمود: این‌جاست محل فرود آمدنشان... و این‌جاست شهادتگاه عاشقان بىنظیر كه در گذشته و آینده، نمونه ندارند: «...مصارع عشاق شهداء لا تسبقهم منكان قبلهم و لا یلحقهم من بعدهم...» و به همین خاطر، «كربلا» سمبل ایثار و جانبازى و شهادتطلبى و شوق و شور حماسى شناخته شده است و در طول تاریخ نیز، كانون عشق‌هاى برتر بوده و همچون مغناطیسى، دل‌هاى مشتاق و شیداى معرفت را به سوى خودكشیده است. در حماسه دفاع مقدس ایران نیز، بسیارى از رزمندگان اسلام، به شوق كربلا و زیارت حرم حسینى، جبههها را در مىنوردیدند و با بعثیان كافر مىجنگیدند و رو به كعبه عشق، كربلاى سیدالشهدا(ع)، شهید مىشدند، چون كربلا سمبل هر جایى است كه صحنه دیگرى از حق و باطل باشد.
در حسرت كوى كربلا مىرفتند / مشتاق به سوى كربلا مىرفتند / گلگون تن و خونین كفن و بىپر و بال / این‌گونه به سوى كربلا مىرفتند.
در روایات آمده است كه سیدالشهدا(ع) نواحى اطراف قبر خویش را از اهل نینوا و غاضریه به مبلغ شصت هزار درهم خریدارى كرد و به خود آنان صدقه داد و با آنان شرط كرد كه مردم را به جایگاه قبرش راهنمایى كنند و هر كه را به زیارت آن حضرت آید، سه روز مهمان نمایند و پذیرایى كنند. بارى، كربلا نام یكى از شهرهاى كشور عراق است كه در كنار رودخانه فرات قرارداشته است. این شهر، تا سال 61 هجرى، بیابان بوده است. از آن زمان به بعد، بر اثرشهادت حسین بن على(ع) در آن محل، به تدریج مورد توجه شیعیان آل على قرار گرفت و پس از بناى مرقدهاى شهدا، متدرجا مركز جمعیت گردید. در این كه «كربلا» یعنى چه و ریشه لغوى آن چیست و از چه گرفته شده، بحث‌هاى مفصلى انجام گرفته است. طبق برخى نقل‌ها، این نام از تركیب «كرب» و «ال» ساخته شده است، یعنى حرم ا...، یا مقدس ا...، «كرب»در لغت سامى به معناى «قرب» در عربىاست (كرب: قرب). اگر«ال» هم به معناى «ا...» باشد، كربلا به معناى محلى است كه نزد خدا، مقدس و مقرب است، یا «حرم خدا» است. برخى هم آن را تركیب یافته از «كوربابل» دانستهاند، یعنى مجموعهاى از آبادی‌ها و روستاهاى بابل. موقعیتى كه كربلا در آن قرار دارد، در بین النهرین است. این منطقه در گذشتههاى دور، مهد حوادث و احیانا تمدن‌ها بوده و بخش‌هاى گوناگونى از این ناحیه، نام‌هاى مختلف داشته است. كربلا، كور بابل، نینوا، غاضریه، كربله، نواویس، حیر، طف، شفیه، عقر، نهر علقمى، عمورا، ماریه و... كه بعضى از این‌ها نام روستاها و آبادی‌هایى در این منطقه وسیع بوده است. حرم مطهر امام حسین(ع) كه در این شهر قرار دارد،تاریخچهاى مفصل دارد و دردورههاى مختلف تاریخى، بناى آن تغییرات و تعمیراتى یافته است.كربلا، شهرى است كه خاندان‌هاى ریشهدار در آن ساكن بودهاند. حوزه علمیه داشته و خانوادههایى شریف، ادیب و علماى برجسته از آن برخاسته و در آن زیستهاند. قبر حضرت عباس(ع) نیز درهمین شهر است.در قرون اخیر نیز شاهد تعدادى حوادث و انقلاب‌ها و فتنهها بوده است. ولى به هر حال، در كربلا بیش از نشان‌هاى جغرافیایى و تاریخى، باید مفاهیم والاى انسانىو شورگستری‌ها و الهامبخشیهاى قداست آفرین را سراغ گرفت.
تاريخ: 1394/04/22
مشاهده :
303
